maandag 1 december 2008

Strakke discipline


"Een Franse school is strenger dan een Nederlandse school", dat wist ik voor we de kinderen hier op school deden. Maar wat dat in de praktijk inhoud is toch afwachten en ervaren. Afgaande op wat de kinderen vertellen en wat ik zie en hoor, houdt dat het volgende in. Je geeft je kind bij het hek een kus en het loopt zelf naar de klas. Daar wordt het door de juf opgevangen en als iedereen er is gaan ze in rijtjes van twee naar de klas of zoals bij Jacco en Tessa direct naar het toilet. Dan weer in de rij om terug te gaan in de klas. In de kleuterklassen zitten ze in kleine groepjes of in een rondje, maar de hogere klassen zitten twee aan twee. In de klas ben je rustig, er wordt niet gepraat als je werkjes doet. Als je wat wilt vragen loop je rustig naar de juf en vraag je dat zachtjes. Je moet ook recht zitten en dus niet onder je tafel hangen of op je knieën zitten. Ook tijdens de maaltijd zijn er duidelijke regels over normaal aan tafel zitten en gedragen. Doe je het niet kan je even in de hoek staan. De lineaal is gelukkig verboden. Bij de jongste kleuters kennen ze de slaappauze en dan liggen de kinderen op matjes in de klas en is het echt rustig. Ik was er best huiverig voor. Maar de kinderen vinden het heerlijk. Het is heel duidelijk en iedere dag het zelfde. Er word geleerd en niet iedere week een nieuw thema geïntroduceerd waar iets voor moet worden gemaakt of opgetreden. Daarnaast kennen ze ook theater, uitjes en een groentetuin en heeft de juf een gitaar waarmee ze met de kinderen liedjes zingt. Ik ben erg blij met de school, maar het is natuurlijk zo afhankelijk van de docenten en de directeur. Wij hebben gewoon heel erg geluk gehad.

Geen opmerkingen: