Onlangs hoorden we een verhaal over iemand die door een schoorsteenbrand zijn volledige hebben en houden is kwijt geraakt. Het volledige huis is afgebrand inclusief een zeer oude collectie boeken en zijn huisdieren. Zo'n verhaal zorgde er bij mij voor dat ik direct de schoorsteenveger heb gebeld voor een afspraak. Je moet er namelijk niet aandenken. Nu hecht is niet zo veel waarde aan dingen, maar als er iets met je dierbare gebeurd, vergeef je het jezelf nooit, volgens mij. Dus arriveerde gisteren de "ramoneur". Het is niet te geloven wat een troep er uit onze schoorstenen kwam. De grote haard was volgens hem wel 50 jaar niet schoongemaakt. Omdat dit niet een haard is die we veel gebruiken is eens in de twee jaar genoeg. We hadden hem in de kerstvakantie willen gebruiken, maar vanwege het goede weer is het een brandje buiten geworden. Maar goed ook dus. De andere haard is een inbouw-kachel. Maar de schoorsteenveger wist te vertellen dat deze niet deugde. De manier waarop de pijp door de schoorsteen werd geleid (of beter niet werd geleid) was zelfs verboden. Nou dat is toch wel even slikken. We hoefde echter niet bang te zijn, als we maar droog hout stookte. Maar dat moesten we wel snel oplossen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten