Van vorig jaar weet ik me nog te herinneren dat de huurders van dit huis het hadden over vijgen en walnoten. Dus dacht ik dat het tijd werd om die te plukken. De vijgen had ik voor het merendeel al geplukt (alhoewel de wespen er het meeste plezier van hebben gehad), maar de walnoot had ik eigenlijk nog niet zo in mijn vizier. De kinderen hadden de grootste lol. Ze mochten van mij in de boom klimmen om ze zo veel mogelijk uit te halen. De meeste waren allemaal al opengebarsten en wanneer ze op de grond lieten vallen, sprong de noot eruit. Diegene die niet zo makkelijk loskwamen, hebben we een handje geholpen en nu juist dat, zorgt voor bijna inkt-bruine vlekken op je handen. Dus raadpleegde ik maar weer eens het internet. Daar vond ik uit dat we onze walnoten helemaal niet hadden mogen plukken. Dat ze vanzelf op de grond moeten vallen. En ineens zie ik dat rare blauwe zeil in de tuin van een dorpsgenoot onder JAWEL een walnotenboom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten