Toen ik op de academie zat werd mij meermaals "verweten" dat ik zo doelmatig en praktisch te werk ging. Deze kwaliteit komt me hier echter bijzonder goed van pas. Want tijdens de zware afgelopen dag heb ik ondanks de hulp van buren en vrienden het toch voornamelijk zelf moeten doen. Geen electriciteit houdt dus in dat het huis koud wordt, geen warm water, geen licht, geen tv, geen internet en de vriezer en de koelkast doen het niet meer. Je moet schakelen en aanpassen. Wat is belangrijk? In eerste instantie hebben we spelletjes gedaan en koekjes gebakken (ja, want de AGA-ovens deden het wel, gelukkig!) Overal kaarsen aan, want de luiken zitten dicht. Hoelang zal het duren? Hoeveel kaarsen zal ik tegelijk aandoen? Wat kan ik tegen de deur zetten zodat ie niet steeds openwaait? Regent het nog nergens naar binnen ondanks dat ik steeds meer dakpannen zie vliegen? Toen de wind iets ging liggen zijn we er snel op uit gegaan om benzine voor ons aggregaat te halen (welk wij op het nippertje in Nederland hadden gekocht). Maar het ding zat nog in de verpakking en ik heb daar geen verstand van. Ik heb zelfs nooit een brommer gehad. Gelukkig stond de buurman bij ons de schade van het dak op te nemen bij terug komst.De hele familie hielp bij het aan de praat krijgen van de noodstroom. Toen met verlengsnoeren in de weer om de afstanden naar de meest belangrijke zaken in ons huis af te leggen. Dat was dus de koelkast, tv, een lamp en mijn mobiel. De volgende morgen het loodzware ding in de schuur gezet en gezorgd dat de verwarming het weer ging doen. De troep opgeruimd en een nieuwe lading hout naar binnen. Op tijd naar de benzinepomp om nieuwe benzine te gaan halen. Net toen ik in mijn rol aan het groeien was en het nodige zelfvertrouwen begon te krijgen....BOEM..LICHT AAN...Yes we hebben weer electriciteit en de tv ging aan.... misschien vond ik het niet eens zo erg...het had wel wat...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten