1e keer

Wat een emigratie zo vermoeiend maakt is dat je heel veel dingen voor het eerst doet. En 1e keren kosten je veel energie. Je moet je er op instellen, wellicht op voorbereiden, of gewoon over je heen laten komen. Maar hoe dan ook brengt het altijd een beetje spanning met zich mee. Ik sprak mijn vriendin in Nederland over een sollicitatie. Als je dat al jaren niet hebt gedaan, brengt dat dezelfde soort spanning met zich mee. Ik vroeg haar; "Waar ben je bang voor?". Verstandelijk wist ze ook wel dat er niet veel meer kon gebeuren als een afwijzing. Maar juist dat maakt het zo spannend. In een vreemd land, heb je continu te maken met deze eerste keren en ben ik bang voor het idee dat ik hele vreemde dingen zeg, waardoor ik heel stom over kom. In de afgelopen twee weken ben ik maarliefst vier keer in het ziekenhuis geweest voor een zieke Tessa (nu allemaal weer goed). Maar naar vier keer blijkt zo'n ziekenhuis net zo als in Nederland te werken en is het helemaal niet zo spannend meer.