Dankbaar

Een dag maar, ...een dag maar bleef het koud in huis en hadden we dus ook geen warm water, maar zoals ik al zei...Er gaat geen week voorbij zonder uitdaging. Vandaag hadden we ineens geen water meer. Ik merkte het gisteren al toen ik bij het tandenpoetsen veel minder waterdruk dacht te constateren. Aangezien toevallig ook de mannen van de verwarming bezig zijn, had ik al snel de conclusie getrokken dat het hun "schuld" was. Vandaag bleek dat echter niet het geval. De hulp had reeds de was gestreken met water uit de droger en gelukkig het laatste beetje water dat we hadden opgevangen in de fluitketel, zodat ik s'avonds toch nog pasta kon koken. Als je dit soort situaties maar vaak genoeg meemaakt wordt je daar heel gemakkelijk in; Het zal vanzelf wel goed komen. Maar ik woon hier natuurlijk pas anderhalf jaar, dus ging ik toch maar even polshoogte nemen bij de buren. Zij wisten me te vertellen dat het probleem bekend was en dat er aan gewerkt werd. En toen ik vanavond dan eindelijk kon genieten van die warme douche. Oh...wat kan een mens dan dankbaar zijn.