Frankrijk is het beloofde land. Alles is er beter. Althans dat wilde ik erg graag geloven. Het eerste jaar keek ik dan ook door een roze bril. Het is een beetje als verliefd zijn. Inmiddels is daar meer balans in gekomen. Maar door gesprekken met onze oppas, worden pas echt mijn ogen geopend. Onze oppas heeft zowel de Nederlandse als de Franse nationaliteit en leeft al haar hele leven (14 jaar) in een klein Frans dorp. Vele vakanties naar Nederland, hebben Nederland voor haar het beloofde land gemaakt. Zaken als toegankelijkheid, gastvrijheid en vele andere zaken vinden we beide meer in het land van onze dromen. Het is dus maar hoe we het willen zien; of volledig afhankelijk van de mensen die je treft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten