Loto

Ik kan het niet geloven, maar ik heb meegedaan aan een LOTO-avond, georganiseerd door de school als opening van de vakantie maar vooral om veel geld binnen te halen voor activiteiten. De avond begon pas om half negen en duurde tot over twaalven. En dat met drie kinderen. Ik kan daar maar moeilijk aan wennen. Iets wat in Nederland een vrij hoog geranium gehalte heeft is hier echt een familie-uitje. Loto is dus hetzelfde als bingo of kien. Ik kocht drie kaarten. Deze moest ik netjes laten aftekenen om aan te kunnen tonen dat ik echt betaald heb (voor het geval ik iets zou winnen). Maar blijkbaar had iedereen zijn eigen fiches bij zich om op de kaarten te leggen. Gelukkig konden we fiches lenen anders had ik kiezelsteentjes moeten gaan sprokkelen. Onze geleende fiches waren zelfs magnetisch en konden met een speciaal stokje opgeveegd worden. Ik wist niet wat ik zag. Het was ontzettend goed voor het oefenen mijn cijfers. want zeg nu zelf; soixante-dix-huit of quatre-vingt-quinze zijn nu eenmaal niet de gemakkelijkste getallen als ze in rap tempo voorbij komen. Maar toen de kinderen een eigen gratis kaart kregen, hebben we zowaar een prijs gewonnen. Te danken aan Jacco. Wat een kick om YO te roepen voor een volle zaal. Een bal, een spel, een knuffel en een beeldje viel ons ten deel. Ondanks dat er eigenlijk weinig gesproken word vond ik het toch erg gezellig. Je maakt deel uit van de gemeenschap, maar iedereen concentreert zich op hun getallen. Onze buurvrouw speelde het klaar om naast haar eigen tien kaarten, ons zo nu en dan te controleren of we de juiste getallen pakte. Helaas heb ik geen foto want mijn batterij van zowel de camera, mijn mobiel als de auto waren die dag leeg.