Bruiloft

Vorige week waren we te gast op een bruiloft hier in het dorp. Een tijd geleden hadden we de uitnodiging voor de bruiloft en de doop van hun twee jaar oude zoontje ontvangen. Een beetje verrast, daar we wel een beginnende vriendschap hebben en de kids het erg goed met elkaar kunnen vinden, maar nog geen innig contact. Ik vind het een hele eer dat we aanwezig mogen zijn. Omdat de uitnodiging aangaf dat we om 15.00 uur werden verwacht, ging ik toch uit van een soort receptie. Nieuwsgierig als ik was, informeerde ik een week van tevoren toch maar eens naar het programma van de dag. Het begon met het trouwen in de marie, gevolgd door een mis in ons oude kerkje met aansluitend de doop. Dit alles werd begeleidt door een gospelkoor. Erg leuk! Heel onfrans volgens mij. Daarna was het nodig om onszelf op te frissen en wat te drinken. Het bruidspaar ging foto's maken (geheel tegen de eerdere afspraken deden ze dat alleen en werd er geen statieportret met het hele gezelschap gemaakt). Om een uur of zeven was het bruidspaar weer terug voor de borrel. Wij hadden in de tussentijd even een duik in ons zwembad genomen. Na wat kleine hapjes en sangria's kon tegen half negen iedereen aan tafel. Daar werden we welkom geheten door de man van de disco die de avond middels muziek e.d. aan elkaar ging plakken. Nog voor ik ook maar een glas wijn naar binnen had gewerkt, moesten we al als een klein kind gaan staan zwaaien met ons servetje. Ik vroeg me serieus af wat voor avond dit ging worden. De zus van de bruid had me voorbereid om een avond met spelletjes die mij allemaal in de oren klonken als erg kinderachtig. Na het voorgerecht was het dan ook de bedoeling dat we in groepjes een liedje zouden zingen. Geen karaoke-achtige muziek om je begeleiden, maar alleen een boekje met de tekst. Het enige liedje dat wij herkende was; comme un flirt...avec toi...la la la la; en dus verkoos ik om dat direct als eerste groep te zingen, dan was ik er maar vanaf en had ik nog wat te kiezen. Als weinig Franssprekende vrienden stonden we het hardst te zingen op deze toch lekker muziek. Wat glazen verder dansten we de gangen aan elkaar. Het bruidspaar had een toffe moderne dans ingestudeerd inclusief moonwalk. Doordat Jan de volgende morgen erg vroeg op moest en de kids op zo'n dag ook gewoon mee doen, konden we het niet te laat maken. Het bruidspaar had een superavond dat blijkbaar nog tot een uur of vier heeft geduurd. Ik vond het geweldig om een keer mee te maken. Zo vroeg ik me dus af of er iets bestaat als een typische Nederlandse of Franse bruiloft. Ik denk dat het neer komt op de mensen. Iedereen viert zijn bruiloft anders, mede gevoed door verwachtingen en voorbeelden. Bij deze bruiloft was veel familie aanwezig. Waarvan het merendeel in ons dorp woont.