De tweeling zit in CE1 en gaan vanaf dit jaar schoolzwemmen. Voor hun is dat niet om te leren zwemmen, want met een eigen zwembad leek het mij wel zo veilig als ze dat wat eerder konden. Maar de juffen kunnen niet alleen de klas begeleiden en hebben daarvoor nog enkele ouders nodig. Dus gooi ik mijzelf figuurlijk in het diepe en heb mij opgegeven om te helpen. Toen ik het rooster wilde invullen, bleek ik eerst een "agréement" te moeten halen. Gisteren melde ik mij samen met nog 30 andere ouders van allerlei verschillende scholen bij het zwembad. Daar kreeg ik eerst bijna een uur instructies over de gang van zaken, veiligheid, wat er van mij verwacht wordt, hoe de kinderen dienen te worden aangesproken en hoe je vervellende situaties oplost. Daarna moesten we één voor één het praktische gedeelte doen. Dat bestond uit: in het water duiken om vervolgens 50m schoolslag en 25m op de rug te zwemmen. We eindigde met het opduiken van een ring op 2 m diepte. En toen waren we geslaagd. Ik mag nu in geheel Frankrijk schoolklassen begeleiden bij de zwemles. Afhankelijk van de school is er ook een "maître nageur" aanwezig om daadwerkelijk les te geven, maar in de meeste gevallen zijn ze er alleen voor de veiligheid. De docent is ten alle tijden verantwoordelijk voor het lesprogramma. Ik ben dus heel benieuwd wat er daadwerkelijk van mij verwacht word, maar ik ga het meemaken. Het franse onderwijs stelt zich tot doel om een leerling aan het eind van de middelbare school af te leveren met dezelfde eisen als waar ik aan moest voldoen. Dat kunnen we in Nederland haast niet geloven. Maar dat zal toch wel komen doordat Nederland zo'n waterrijk landje is en een heftige geschiedenis met het water.
(tekening van buro rust)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten