Nu is het hier ook koud geworden en met een beetje geluk kunnen we aan het eind van de week een dagje gaan skiën. Maar vorige week konden we nog geregeld in alleen maar een dun vestje naar buiten. Dus greep ik de gelegenheid aan om maar weer eens in mijn groentetuin te werken. Mijn buurman had al meerdere keren aangedrongen op het feit dat ik nu toch écht de knoflook in de grond moest doen. Eenmaal in de tuin viel het mij op dat door het zachte weer niet alleen een enorme hoeveelheid onkruid, maar een hele maaltijd spinazie was ontsproten. Tevens begonnen er al behoorlijk planten te ontstaan uit de vergeten aardappels. Zalig was het om met mijn handen in de klei te zitten en vijf centimeter groter (door de lading klei onder mijn laarzen) uit de tuin terug te keren.
1 opmerking:
Heeeeerlijk, met de vingers in de aarde (eh klei in jouw geval), groet Roelien
Een reactie posten