Gisteren hadden we een dagje die we nooit in Nederland zouden hebben gehad. Jan had met de verhuizing de nodige takken hier en daar moeten verwijderen om de verhuiswagen goed doorgang te verlenen. Het werd tijd om daar maar eens de fik in te steken. Dat doet ongeveer iedereen hier, hoewel het officieel geloof ik niet mag. Aangezien Jan hiermee begon toen het ongeveer lunchtijd was en de kinderen het natuurlijk prachtig vonden, moest ik een list bedenken om iedereen nog aan het eten te krijgen. En zo ontstond het idee om te picknicken op onze berg, naast het prachtige vuur. Die gloeiende kolen bracht ons weer op het volgende idee, namelijk een kip braden onder de hete kolen. En zo hadden we een heerlijk dagje buiten, met als resultaat vette handen en vermoeide armen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten