Storm heeft een wrat. Normaal was ik daar vrij snel mee naar de huisarts gestapt, nu ben ik toch maar eerst zelf gaan dokteren. Niet slim natuurlijk want twee maanden later zat ie er nog. Dus zat er niets anders op dan de volgende drempel over te steken en de uitdaging aan te gaan om je kind mee te nemen naar de franse huisarts. Ondanks dat we een afspraak hadden zaten er vijf mensen voor ons in de erg kleine wachtkamer met oude tijdschriften en geen enkel materiaal voor kinderen. Ruim een uur hebben we daar gewacht. Had ik dan toch niet goed gehoord welk tijdstip onze afspraak was? Je gaat zo snel aan je zelf twijfelen als je de taal niet goed machtig bent. Storm vond het wel lang duren, maar eenmaal aan de beurt sprong hij direct op de behandeltafel. Maar al snel werd duidelijk dat we naar een specialist werden doorverwezen, de dermatoloog. Gelukkig konden we twee weken later terecht. Geen idee of ze de wrat zouden bevriezen, in zijn voet zouden gaan snijden en of hij wellicht verdoofd zou worden. Ik kon hem dus niet echt voorbereiden, wat ik geen prettig idee vond. Nu gewapend met wat speelgoed gingen we naar doctor nr. 2. Storm ging wel gewillig liggen, maar begint al te piepen als je alleen maar naar zijn voet wijst (dat is al met nagels knippen), ik hield mijn hart vast. Gelukkig bleef het bij wat peuterwerk en kregen we een zalfje. Iets wat in mijn ogen een huisarts prima had kunnen doen. Maar dan denk ik maar, ach iedereen moet geld verdienen en nu hebben twee mensen geld verdient i.p.v een. Het zal me nog wel vaker gebeuren denk ik. Zo moet je voor het bestellen van de pil ook naar de gyneacoloog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten