Nu de rust is wedergekeerd in huize Busquet, vonden we ook de rust om weer eens als gezin op pad te gaan. Al enige tijd wilden we graag gaan fietsen. In Nederland had ik al romantische visioenen, lang voordat we kinderen kregen; Op zondagmorgen fietsen met de kinderen, genieten van de natuur, picknick of een ijsje, mmmm..... Nu fietsten we langs het Canal du Midi; lekker plat, en zowaar een fietspad. Want die zijn hier schaars. Maar er is een fietspad aangelegd langs het gehele kanaal. Fietsen op de openbare weg is een ware zelfmoord poging. Zo nu en dan zie ik mensen op hun gemakje langs de weg fietsen (hoogstwaarschijnlijk Nederlanders). Dan heb ik zin om ze van de fiets af te trekken en te wijzen op de gevaren van een tweebaansweg waar geregeld 120 word gereden. Gelukkig staat mijn fiets nu niet meer weg te roesten en kunnen de kinderen deze Hollandse "sport" blijven beoefenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten