Sinds kort zit ook ik op een clubje net als de kinderen. Ik zit op schilderles. Voor maar liefst vijf euro kan je anderhalf uur bij Maggy zijn. De helft van de les hangt ze buiten het raam of staat ze op de gang te roken. De andere helft praat ze aan elkaar met verhalen, die ik nog amper kan begrijpen. Er word verschrikkelijk snel en plat Frans gesproken. Ik ben de enige die geen afbeelding natekent en de "juf" weet nog niet zo goed wat ze daar mee moet. Niet dat ik veel aanwijzingen verwacht, want diegene die dat wel nodig hebben krijgen ook maar heel minimaal aanwijzingen. Maar dat maakt niet uit. Het is heerlijk om een avondje weg te zijn. Ik leer nieuwe mensen kennen, ik leer meer frans en het franse schildersjargon. Al merk ik dat luisteren of praten en schilderen tegelijk mij niet goed af gaat. En het is gewoon weer erg fijn om iedere week weer een kwast in mijn hand te hebben. Want de beste resultaten krijg je toch pas als je iets vaak doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten