drama

Gisteren was hier natuurlijk een gewone dag. Kinderen naar school en ik naar franse les. Er werd weer eens een pakketje gebracht en ik ging even naar de bouwmarkt. Dus zag ik pas tegen zessen het verschrikkelijke nieuws over de gevallen doden. Ik zie de beelden op tv voor het eerst en nog ontdaan ga ik toch maar eten koken. Duidelijk niet bij de les, want ik pak een pan met broccoli op zonder ovenwanten. Door mijn verschrikte reactie golft het kokende water over mijn linkerhand. Ik koel mijn hand wel een kwartier onder de kraan. Het doet echt verschrikkelijk pijn en op dat moment denk ik nog dat mijn hele hand vol komt te staan met blaren, en dus doop ik mijn hand nog maar een half uur in een kan met water. Ik bel wat mensen voor hulp en advies en besluit de buren om hulp te vragen zodat ik me kan begeven naar het ziekenhuis. Maar zij weten en betere oplossing. De schoonzus van mijn buurvrouw die kon volgens haar de brand eruit halen. Ze brengt het zo dat het de gewoonste zaak van de wereld lijkt en het hospital wordt lacherig afgedaan. Omdat ik niet al te veel zin had in dat ziekenhuis-verhaal laat ik de dame rustig haar gang gaan. Ze schilt een aardappel en legt de plakjes op mijn zere plekken (wat ongeveer mijn hele hand betreft). Nu ga ik pas echt goed de pijn voelen en ik ben blij dat ik reeds een flinke pijnstiller heb genomen. Ze doet nog wat gebedjes en ik mag haar niet aanspreken, ze maakt kruisjes boven mijn hand en spuugt erop. Als het maar werkt is alles wat ik kan denken. Nog wat telefoontjes verder en een enorme speurtocht naar Jan zorgen evoor dat ik toch maar naar de docteur ga, die gelukkig tot half tien dienst heeft. Ik krijg het advies om veel te drinken en moet een vettig gaasje op de wonden plakken en het alles met een schoon verbandje verbinden. Gelukkig had ik net een nieuwe EHBO doos gekocht.