Vorige week was het weleens waar 20 graden, maar toch was het niet mogelijk om naar buiten te gaan, vanwege de wind. De wind kwam letterlijk uit een andere hoek als gewoonlijk, namelijk zuidoost. In Nederland vroeg ik me nooit af waar de wind vandaan kwam. Het waaide of het waaide niet en eigenlijk nooit zo hard dat het me belemmerde in mijn doen en laten. Nou deze wind deed dat absoluut. Lokaal word deze wind "De vent du fou" genoemd. Op die dagen kunnen de psychiatrische ziekenhuis rekenen op extra klanten. Het waren ook die dagen dat ik mijn ruzietje met Jan had. En later bleek ik niet de enige die ruziede in mijn omgeving. De wind jaagt je op, maakt je gestrest en erg onrustig. Toen de wind na drie dagen ging liggen, keerde direct mijn franse relaxte manier van leven terug en was ik toch maar wat blij dat ik hier op die berg zat en kon genieten van mijn geweldige uitzicht. Al kon ik het de dagen ervoor wel vervloeken wanneer ik de deur bijna niet dicht kon krijgen door de harde windkrachten.
P.S. Deze foto is niet bij ons genomen. Het illustreert alleen hoe sterk wind kan zijn.
1 opmerking:
toch mooi hoe de stand van de maan of de windrichting zo'n invloed kan hebben op de gemoedstoestand van de mens....
Een reactie posten