Binnen het dorp zijn niet heel erg veel kinderen. Maar diegene die binnen de dorpskern wonen worden over het algemeen ook nog eens binnen de hekken van hun huis gehouden. Nu zijn de tuinen hier gemiddeld genomen wat groter dan in Nederland, maar toch is het wel jammer. Nu hebben onze kinderen nog niet echt behoefte aan andere kinderen, want met zijn drieën hebben ze meestal wel een maatje. Maar toen de kinderen die tegenover de vuilnisbakken wonen buiten de deur mochten fietsen, wist Jacco ze te vinden. Ze mochten zowaar bij ons op de trampoline (welke al snel te klein werd met zeven kinderen). De dag erop was het feest snel voorbij. Stel je voor dat ze hier iedere dag op de trampoline zouden zijn, dan zou hun moeder ze niet meer zien. Niet snappende dat onze kinderen hun schommel heel erg leuk zouden vinden. Maar het erge is dus dat we nog steeds de namen van deze kinderen niet weten. En dus heten ze nog steeds de vuilnisbakken-kinderen. Gelukkig kunnen ze geen Nederlands.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten